بررسی تاثیر تغییرات درون سازمانی بر عملکرد کارکنان( مطالعه موردی آموزش و پرورش ... )

1)      بیان مساله و تبیین موضوع :  

  در عصر حاضر سازمانها به صورت فزاینده ای با محیطهای پویا و در حال تغییر مواجهند و بنابراین، به منظور بقا و پویایی خود مجبورند که خود را با تغییرات محیطی سازگار سازند. به بیان دیگر با توجه به سرعت شتابنده تغییرات و تحولات علمی،تکنولوژیک، اجتماعی،فرهنگی و ... در عصر حاضر ،سازمانهایی موفق و کارآمد محسوب می شوند که علاوه بر هماهنگی با تحولات جامعه امروزی ،بتوانند مسیر تغییرات ودگرگونیها را نیز در آینده پیش‌بینی کرده و قادر باشند که این تغییرات را در جهت ایجاد تحولات مطلوب برای ساختن آینده‌ای بهتر هدایت کنند.چرا که به گفته تافلر «تنها با بهره گیری خلاقانه از تغییر برای هدایت کردن خود تغییرات است که می‌توانیم از آسیب شوک آینده در امان بمانیم وبه آینده ای بهتر و انسانی تر دست یابیم» (تافلر،1373, 500).     

...

دستگاه در این بخش‌ها به دکترین جدیدی نیاز دارد که این دکترین در حال حاضر دیده نمی‌‌شود. البته برنامه‌هایی از سوی دست‌اندرکاران در حال پیگیری است. لذا نظر این عزیزان به این نکته جلب می‌شود که آموزش و پرورش که با تنگناهای زیادی درباره منافع مالی و چالش‌های زیادی درخصوص منابع انسانی مواجه می‌باشد و عمده فرصت مسوولان مربوط را نیز به خود مشغول ساخته، بایستی هر نوع تغییر در آن با دقت و درایت خاصی دنبال گردد. مسائل آموزشی مقوله‌ای نیست که بتوان از طریق آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌های آمرانه و دستوری از بالا به پایین حل کرد. در دنیای پرتحرک و بیدار و در حال تحول امروز، کامیابی را مختص جوامع و سازمان‌هایی می‌دانند که بین منابع، قابلیت‌های مدیریتی و منابع انسانی خود، رابطه منطقی و معنی‌دار برقرار سازند. جامعه و سازمانی می‌تواند در مسیر توسعه، حرکت رو به جلو و پرشتابی داشته باشد که با ایجاد بسترهای لازم، منابع انسانی خود را به دانش و مهارت به روز تجهیز کند تا آنها با استفاده از این توانمندی ارزشمند، سایر منابع جامعه و سازمان را به سوی ایجاد ارزش و حصول رشد و توسعه، مدیریت و هدایت کنند. نیروی انسانی به عنوان منبعی نامحدود، محور هر توسعه‌ای به حساب می‌آید. در این بین معلمان نقش موثری در فرآیند توسعه ایفا می‌کنند. از این رو آموزش و پرورش از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و نیازمند حمایت می‌باشد. امروزه، دستاوردهای تازه‌ای به ارمغان می‌آید و علم و دانش به سرعت افزایش می‌یابد. ممالک جهت تطابق خود با تحولات، برنامه‌های آموزش و پرورش را مناسب‌سازی و بهسازی می‌کنند. جهت دستیابی به این بهسازی نکاتی اینچنین باید مدنظر قرار گیرد.  مقاومت در مقابل تغيير اجتناب ناپذير است. در مديريت كارآمد يك سلسله دلايل مشترك مقاومت افراد در مقابل تغيير از قبيل حفظ منافع شخصي، عدم اعتماد و سوء تفاهم، ارزيابيهاي مختلف، تشكيل عادات تازه و ترك عادات ديرينه و ترس از آيند ي نامعلوم خلاصه شده است و همچنين راهكارهاي برخورد با  اين عوامل شامل آموزش و ارتباط، مشاركت، سهولت بخشي و حمايت از مذاكره، اعمال نفوذ و تعاون، اجبار صريح و ضمني به آنها پيشنهاد مي شود مديران و كارگزاران خوب تغيير، اين توصيه ها را درك ميكنند آن ها مقاومت در مقابل تغيير را پيش بيني ميكنند و براي به حداقل رساندن نتايج نامطلوب آن، گامهايي به موقع، بر مي دارند. صاحب نظران، ارزیابی عملکرد کارکنان را عملی می دانند که در آن کار افراد در رابطه با نحوه انجام وظیفه در مشاغل محوله به طور سیستماتیک اندازه گیری می شود  (سعادت، 1382؛ مهدویان، 1377)؛ استعداد و توانایی های بالقوه کارکنان  برای بهبود انجام وظایف و رشد در رشته شغلی شان مشخص ؛ روش مطلوب برانگیختن کارکنان روشن (دسلر، 2000)؛ و بازخوردی به فرد داده می شود تا وی نقایص کار خود را بشناسد (ماندی و همکاران، 1996). به طور معمول در اهمیت و آثار ناشی از ارزیابی عملکرد به موارد تقریبا مشابه اشاره می شود که عبارتند از: برنامه ريزي نيروي انساني، كارمنديابي و انتخاب،  تربیت و بهسازی نیروی انسانی، طراحی نظام جبران خدمت، تعيين مسير پيشرفت شغلي، شناخت استعداد و توانایی های نیروی انسانی، طراحی نظام انگیزش، تعيين روايي آزمون هاي استخدامي، و ایجاد جو اعتماد (سعادت، 1382؛ مایر و دیویس، 1997؛ مورفی و کلیولند، 1995؛ مورفی، 2008).

...

چنین مواردی، هر یک به نحوی نتایج مورد انتظار از ارزیابی عملکرد منابع انسانی را نشان می دهند.  در این صورت ارزیابی عملکرد، مستلزم نظام اثربخشی است که بتواند طرح های مناسب ارزیابی عملکرد منابع انسانی را طراحی و هدایت کرده و ارتقا بدهد. اگر نظام ارزیابی عملکرد نتواند اثربخشی خود را نشان دهد ارزش خود را از دست خواهد داد.اهميت مديريت عملكرد   در جهان رقابتي امروز كه بهره وري در همه زمينه‌ها افزايش يافته و تنها سازمانهايي امكان بقاء دارند كه به بهترين وجه ممكن از منابع خود استفاده نموده و بيشترين بهره وري را داشته باشند، مديريت عملكرد كه مايه افزايش بهره وري نيروي انساني مي‌باشد، از اهميت بسياري برخوردار است . امروزه در سازمانهاي جديد و مترقي، مهمترين عامل تعيين كننده موفقيت سازمان‌ها . نيروي انساني و بهره وري آن  مي‌باشد . براي نيل به مديريت عملكرد مؤثر، سازمانها مي‌بايست : 1-عوامل مهم موفقيت و معيارهاي عملكرد مطلوب را تعيين نمايند. 2-فرهنگ سازماني راارتقاء بخشيده يافرهنگ سازماني مطلوب و متناسب با اهداف مديريت عملكرد ايجاد نمايند . 3-فرايندهاي سازماني و عملكرد كاركنان را دائماً مورد بررسي قرار داده و در جهت بهبود آنها بكوشند. 4-يك بانك اطلاعاتي جهت جمع آوري و اعمال نتايج بدست آمده در سيستمهاي منابع انساني و تصميم گيريهاي آتي سازمان تشكيل دهند. (ابيلي، خدايار و موفقي، 1382)