مبانی نظری نواوری سازمانی

  نوآوری به عنوان "اجرای ایده­های جدید که باعث ایجاد ارزش می­شود" تعریف می­شود. این توضیحات کلی اشاره به انواع مختلفی از نوآوری مانند توسعه محصول، گسترش فرآیند تکنولوژی­های جدید، و    همچنین شیوه­های مدیریتی دارد. (کلکن، بازکرت و آرمان، 2014)

  نوآوری سازمانی (OI) "یک قابلیت کلی نوآورانه سازمان از معرفی محصولات و خدمات جدید به بازار، و یا باز کردن بازارهای جدید، از طریق ترکیب جهت­گیری استراتژیک با رفتار و فرایند نوآوری" است.  وانگ و احمد (2004) یک مدل طبقه­بندی پنج بعدی برای ارزیابی نوآوری سازمانی پیشنهاد می­کنند. این پنج بعد شامل اجزای عوامل ساختار OI است. این ابعاد رفتار، محصول، فرایند، بازار و نوآوری استراتژیک هستند. (اناگ، تپسی و بسالپ، 2014)

  نوآوری سازمانی به عنوان قابلیت سازمان جهت پذیرش یک فضای گسترده سازمانی تعریف شده است که مشتاق به پذیرش ایده­های متنوع و جدید است، و اعضای فردی­اش را به تفکّر در شیوه­های جدید تشویق می­کند. نوآوری سازمانی به عنوان تمایل سازمان به منظور تشویق و پشتیبانی نوآوری کارکنان است، که به موجب آن، توسعه دانش و بینش­های جدید ترفیع داده شده است. (نوراشیکین و همکاران، 2014)