مبانی نظری هوش تجاری

 هوش تجاری

مفهوم و تعاریف هوش تجاری تعاریف مختلفی برای مفهوم هوش تجاری ارائه شده است که به دلیل نو پا بودن این مفهوم، نمی توان تعریفی یکپارچه برای آن یافت. هوش تجاری یک اصطلاح عظیم و چتر گونه است که اولین بار، هوارد درستر از گروه گارتنر[1] در سال ۱۹۸۹ به منظور توصیف مجموعهای از مفاهیم و روش ها برای بهبود تصمیم گیری کسب و کار با استفاده از سیستمهای پشتیبانی رایانه ای، مطرح کرد (نایلند[2]، ۱۹۹۰). اولین تعریف علمی هوش تجاری را گوشال و کیم به سال ۱۹۸۶ بدین صورت بیان کردند: "یک فلسفه مدیریتی و ابزاری جهت کمک به سازمانها برای مدیریت و تصفیه اطلاعات کسب و کار با هدف اتخاذ تصمیمات کارا در محیط کسب و کار." (روحانی و همکاران، ۲۰۱۱). هوسان هوش تجاری به اینصورت توصیف کرد: هوش تجاری اجازه می دهد افراد در تمامی سطوح یک سازمان دسترسی داشته باشند و با ارتباط برقرار کردن و تجزیه و تحلیل داده ها موجب مدیریت کسب و کار و بهبود عملکرد، کشف فرصت ها و فعالیت موثر شوند. (هوسن[3]، ۲۰۰۸) تعریف ارائه شده توسط توربان (۲۰۰۸): « هوش تجاری چتری است که تمامی ابزارها، معماری های پایگاه داده، کاربردها و متدهای دستیابی تعاملی دستیابی تعاملی به داده ها و امکان ویرایش آنها را در بر دارد و هدف آن کمک رسانی به مدیران در جهت تحلیل درست اطلاعات است».| با این وجود مطالعات نشان دادند که بسیاری از پژوهشگران هوش تجاری را از دیدگاه های مختلفی مشاهده می کنند