رسول خدا پايه رفتار با كودكان و نوجوانان را بر محبت استوار كرده وسفارش مي كند كه آنان را گرامي بداريم وبا جايزه اي كه امكان وفايش هست انان را تشويق نمائيم.[1]

استفاده ازروش تشويق ومحبت يكي از روشهاي تربيتي بسيار مؤثر ونشانه صدر ونقش مطمئنه داشتن فرد است. خداي تعالي رمز پيروزي پيامبر اكرم (ص) رادر همين شرح صدور محبت ورزي پيامبر به امت خود مي داند : به موجب لطف ورحمت الهي برايشان اموزشي نجواه وبا انان مشورت كن ( وبه آنان شخصيت بده )[2]

كودك اگر از لحاظ درسي واخلاقي در سطح غير قابل قبولي باشد بايد نقطه مثبتي در وضع رفتار وظاهر او يافت وازآن بعنوان جاي پاي براي تشويق وي استفاده كرده مثلا ممكن است دستهايش لطيف واز آن بعنوان جاي پاي براي تشويق وي استفاده كرده مثلا ممكن است دستهايش لطيف ويا موي سرش اصلاح شده ومرتب باشد.

همچنين ممكن است به تميزي كفشهايش اهميت بده ويا دفتر وكتاب خودرا خوب نگه داري كند. به هر حال بايد از همان نقطه مثبت و روزنه كوچك نوري به زندگي تحصيلي كودك تابيده شخصيت قابل قبولي از او ساخت وزندگي جديدي را برايش پي ريزي كرد. سرگرميها وعلائق كودك نيز نبايد از نظر معلم دور نمايد[3].

مقداري توجه وتحسين براي هر كسي مفيد است چون انسان نياز به تاييد واحترام ديگران دارد ومي خواهد در هر كاري كه فعاليت مي كند ديگران كوشش او را قدر بدانند و برايش ارزش قائل شوند. منتها براي سرآمد شدن يا برجسته شدن ودريافت تحسين بايد كوشش بيش از حد متعارف داشته والبته به موازات كوشش آمادگي واستعداد آن فعاليت ويژه هم بايد در انسان باشد[4].

كودك بايد عمل خوب را بر پايه عمل به وظيفه شخصي واجتماعي وبدون توقع داشتن پاداش انجام دهد ولي والدين به اين عنوان كه او فردي وظيفه شناس است او را تشويق كنند. تشويق بهتر است صورت مالي پيدا نكند بلكه اولا كودك بايد خواندن نماز را مانند ديگران وظيفه خود بداند و ثانيا تشويق ما از او بهعنوان ابزار رضايت از انجام وظيفه اش باشد. يعني نشان دهيم كه از عملش خشنوديم وبعد در بستن بالاتر به او بفهمانيم كه خدا هم ازاين عمل او راضي است.

تشويق بايد واحد ضوابط وحدود باشد يعني اينكه نبايد فرد براي عمل تشويق شود.

بلكه شايسته است كه رفتارهاي خاص وبرجسته او مورد ستايش قرار گيرد.

اما به جهت گستردگي موضوع فوق دراين پروژهفقط به موضوع تشويق مي پردازيم كه البته از اهميت خاصي ( ويژه اي ) نسبت به تنبيه در مواردي نياز است ولي بايد باشد كه شاعر عالي مقام سعدي مي فرمايد :

بيان مسئله :

با توجه به مسائلي كه گذشت مي خواهيم بدانيم كه چه نوع تشويق اثر مثبت داد و چه نوع آن اثر منفي وآيا تشويق تنها راه موفقيت يك دانش آموزاست ؟

تشويق بايد چگونه باشد آيا به نوع واندازه كاري كه انجام داده مي شود بستگي دارد ؟

آيا واقعا تشويق بيش از روشهاي ديگر مانند تنبيه بر پيشرفت تحصيلي دانش اموزان تاثير دارد؟

تشويق در منزل واز طرف والدين موثرتر است يا از طرف اولياء مدرسه ؟

آيا از طريق تشويق مي توان از نروي يك فرد حداكثر فايده را برد و تمام خواسته خود را بدست آنها (دانش آموازان) برآورده ساخت ؟ و آيا تشويق فردي موثرتر يا تشويق گروهي ؟

اسكينر روانشناس رفتارگرا چنين عقديده دارد كه تنبيه شديد كودكان ونوجوانان در قبال انجام رفتار نا مطلوب ممكن است موقتا به حذف آن رفتار در كودك بينجامد ولي در بيشتر مواقع به بروز رفتارهاي جبراني انتقام جويانه وضد اجتماعي مي گردد 

ويا مشكلات هيجاني ديگري را به بار مي آورد تنبيه هايي كه معلمان بر كودكان روا مي دارند از يك طرف مشكلات عاطفي وا ختلافات رفتاري را موجب مي گردد

واز طرف ديگر رابطه معلم شاگرد آشفتگي ايجاد كرده وامكان بازسازي وترميم آن را مشكل ودر مواقعي دور از دسترس مي سازد.

در چنين شرايطي كودك تصور منفي را كه از معلم تنبيه گر دارد ممكن است به معلمان ديگر محيط آموزش وحتي فضاي فيزيكي مدرسه .... دهد. 

معلمان پرخاشگر وهيجاني كه از عهده كنترل رفتار خودشان بر نمي آيند با تنبيه هاي شديد ومكرر آثار سوء در سازگاري شاگردان خود خواهند گذاشت ومقاومت آنها را در يادگيري دروس برخواهند انگيخت[5].

هدفهاي تحقيق

بطور كلي انجام يك تحقيق مستلزم هدفهاي است كه اين هدفها از پيش در نظر هر محققي نقش بسته است چون تشويق در مدارس راهنمائي بطور تمامي مستقيم وغير مستقيم صورت مي گيرد وباد اهداف تحقيق نيز در برگيرنده روشها باشد لازم به ذكر است كه تشويق آموز قادر به انجام آن خواهد بود تا فرآيندهاي ياد گيري او تقويت

شده وعلاقه به حل مسائل پيدا نمايد در اين صورت هدفهاي اين تحقيق عبارتند از :

1-   انواع تشويق مستقيم عملكرد ومستقيم دانش آموز را تقويت مي نمايد.

2-   روشهاي غير مستقيم تشويق نيز باعث افزايش كارايي دانش آموزان مي گردد.